Aosite, მას შემდეგ 1993
გაერთიანებული ერების ვაჭრობისა და განვითარების კონფერენციის შეფასებით, RCEP სავარაუდოდ გაზრდის შიდარეგიონულ ვაჭრობას დაახლოებით 4,8 ტრილიონი იენით (დაახლოებით 265 მილიარდი RMB), რაც მიუთითებს იმაზე, რომ აღმოსავლეთ აზია „გადაიქცევა გლობალური ვაჭრობის ახალ ცენტრად“.
ცნობილია, რომ იაპონიის მთავრობა მოუთმენლად ელის RCEP-ს. ეკონომიკის, ვაჭრობისა და მრეწველობის სამინისტროს და სხვა დეპარტამენტების ანალიზი მიიჩნევს, რომ RCEP-მა შესაძლოა მომავალში იაპონიის რეალური მშპ დაახლოებით 2,7%-ით აიწიოს.
გარდა ამისა, Deutsche Welle-ს ვებ-გვერდზე 1 იანვარს გამოქვეყნებული ანგარიშის მიხედვით, RCEP-ის ოფიციალური ძალაში შესვლით, ხელშემკვრელ სახელმწიფოებს შორის სატარიფო ბარიერები მნიშვნელოვნად შემცირდა. ჩინეთის ვაჭრობის სამინისტროს მიერ გამოქვეყნებული ინფორმაციის თანახმად, ჩინეთსა და ASEAN-ს, ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიას შორის პროდუქციის პროპორცია დაუყოვნებელი ნულოვანი ტარიფით, ყველამ გადააჭარბა 65%-ს, ხოლო ჩინეთსა და იაპონიას შორის დაუყოვნებელი ნულოვანი ტარიფის მქონე პროდუქტების წილმა მიაღწია 25-ს. % და 57%, შესაბამისად. RCEP-ის წევრი ქვეყნები ძირითადად მიხვდებიან, რომ მათი საქონლის 90% სარგებლობს ნულოვანი ტარიფებით დაახლოებით 10 წელიწადში.
როლფ ლანგჰამერმა, გერმანიის კიელის უნივერსიტეტის მსოფლიო ეკონომიკის ინსტიტუტის ექსპერტმა, Deutsche Welle-სთვის მიცემულ ექსკლუზიურ ინტერვიუში აღნიშნა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ RCEP ჯერ კიდევ შედარებით ზედაპირული სავაჭრო შეთანხმებაა, მისი მოცულობა ძალიან დიდია, რომელიც მოიცავს მრავალ წარმოების ინდუსტრიას. „ეს აზია-წყნარი ოკეანის ქვეყნებს აძლევს შანსს, დაეწიონ ევროპას და გააცნობიერონ ევროკავშირის შიდა ბაზრის უზარმაზარი შიდარეგიონული სავაჭრო მასშტაბები.