Аосит, зеро 1993
Дастаки муосири оддиро аз услуби сахти мебели хона ҷудо мекунад, дурахшони беназирро бо хатҳои оддӣ тарғиб мекунад, мебелро муд ва пур аз ҳиссиёт мекунад ва лаззати дугонаи тасаллӣ ва зебоиро дорад; дар ороиш оханги асосии сиёху сафедро давом дода, хислати авангардй муосирро бо ороиши начиб, чузъиёти мукаммал ва матоъхои форам, ки одди, вале содда нест, ба вучуд меорад.
Дар ҳаёт, ё мо хеле кам таваҷҷӯҳ ба дастаки сахтафзор пардохт, вале мо бояд иқрор шуд, ки ин хеле муҳим аст. Ҳамчун лавозимоти ёрирасон, он нақши бузург мебозад. Баъзан он бе он кор карда наметавонад. Бо вуҷуди ин, ҳарчанд даста хурд аст, он аст, он қадар осон нест, ки интихоб. Пас аз интихоби нодуруст, он метавонад бо услуби тамоми ороиши хона мухолифат кунад ва истифодаи он он қадар қулай нест. Агар шумо хоҳед, ки дар ин бора сӯҳбат кунед, ҷанбаҳои зиёде мавҷуданд, ки ҳангоми интихоби дастаки сахтафзор бояд ба онҳо диққат диҳед, ба монанди зерин. Ҳангоми харидани дастаки сахтафзор, андозаи онро сарфи назар накунед.
Ҳазорҳо маҳсулоти дастӣ мавҷуданд. Бо навъҳои гуногуни маҳсулоти асосӣ, он инчунин навъҳои зиёдеро ба даст овард. Аз ин рӯ, одамон набояд бо хоҳиши худ интихоб кунанд. Аввалин чизе, ки бояд баррасӣ шавад, ин аст, ки оё он бо дару тирезаҳои хона ва ҷойҳое, ки ба он ниёз доранд, мувофиқат мекунад. Агар андоза дуруст набошад, он метавонад насб карда нашавад. Ҳатто агар он насб карда шавад, он хеле аҷиб хоҳад буд ва барои истифода мусоид нест. Ҳангоми харидани дастаки сахтафзор, мо бояд инчунин мувофиқи ҷои воқеӣ интихоб кунем. Ҳуҷраи кӯдакон ба маводи махсус ниёз дорад, зеро он ба кӯдакон зарар намерасонад ва он бояд аз санҷиши бехатарӣ тоб орад. дастаки Ошхона ба баррасии бисёр мушкилоти soot, наметавонад матн аз ҳад зиёд интихоб кунед.