Aosite, მას შემდეგ 1993
12 ნოემბერს გერმანული „ბიზნეს დეილის“ ვებსაიტზე გამოქვეყნებული მოხსენების თანახმად, ევროკომისია იმედოვნებს, რომ გაზარდოს ევროპის დიპლომატიური გავლენა სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი ინფრასტრუქტურული პროექტების ხელშეწყობის გეგმის მეშვეობით. გეგმა უზრუნველყოფს 40 მილიარდ ევროს გარანტიას ახალი გზების, რკინიგზისა და მონაცემთა ქსელების მშენებლობისთვის, როგორც ევროპული პასუხი ჩინეთის „ერთი სარტყელი, ერთი გზა“ ინიციატივაზე.
გავრცელებულია ინფორმაცია, რომ ევროკომისია მომავალ კვირას გამოაცხადებს „გლობალური კარიბჭის“ სტრატეგიას, რომლის ძირითადი საფუძველია დაფინანსების ვალდებულებები. ევროკომისიის პრეზიდენტის ფონ დერ ლეინისთვის ამ სტრატეგიას დიდი მნიშვნელობა აქვს. როცა თანამდებობა დაიკავა, მან დაჰპირდა შექმნას "გეოპოლიტიკური კომიტეტი" და გამოაცხადა "გლობალური კარიბჭის" სტრატეგია ბოლო "ალიანსის მისამართით". თუმცა, ევროკომისიის ეს სტრატეგიული დოკუმენტი შორს არის იმ მოლოდინების დასაკმაყოფილებლად, რაც ფონ დერ ლეინენმა განცხადების დასაწყისში გააჩინა. ის არც კონკრეტულ პროექტებს ასახელებს და არც რაიმე მკაფიო გეოპოლიტიკურ პრიორიტეტებს.
ამის ნაცვლად, მან ნაკლებად თავდაჯერებულად განაცხადა: „ევროკავშირი ცდილობს დააბალანსოს მზარდი ინვესტიციები დანარჩენი მსოფლიოდან, იყენებს კავშირს თავისი ეკონომიკური და სოციალური მოდელების გასავრცელებლად და თავისი პოლიტიკური დღის წესრიგის წინსვლისთვის“.
ანგარიშში აღნიშნულია, რომ აშკარაა, რომ ევროკავშირის ეს სტრატეგია ჩინეთისკენ არის მიმართული. მაგრამ ევროკომისიის სტრატეგიულ დოკუმენტში ჯერჯერობით დაფინანსების ვალდებულებები ძალიან მცირეა, რათა შეესაბამებოდეს ჩინეთის "ერთი სარტყელი, ერთი გზა" ინიციატივას. მიუხედავად იმისა, რომ ევროკავშირის 40 მილიარდი ევროს გარანტიის გარდა, ევროკავშირის ბიუჯეტი მილიარდობით ევროს სუბსიდიებს უზრუნველყოფს. გარდა ამისა, მომდევნო რამდენიმე წლის განმავლობაში განხორციელდება დამატებითი ინვესტიციები განვითარების ხელშეწყობის პროგრამიდან. თუმცა, არ არსებობს ზუსტი ინფორმაცია, თუ როგორ შეიძლება დაემატოს სახელმწიფო დახმარება კერძო კაპიტალით.
ევროპელმა დიპლომატმა აშკარად გამოხატა თავისი იმედგაცრუება: „ამ დოკუმენტმა ხელიდან გაუშვა შესაძლებლობა და სასტიკად დაარტყა ფონ დერ ლეინის გეოპოლიტიკურ ამბიციებს“.