وقتی بقا به لحن اصلی شرکت‌های جهانی تبدیل می‌شود، آیا واقعاً فقط یک امید اسراف‌آمیز برای بهتر زیستن است؟ بخش اول

با شیوع مکرر اپیدمی جدید تاج، این واقعیت غیرقابل تغییر است که اقتصاد جهانی در کوتاه مدت به کاهش خود ادامه خواهد داد. سفارشات تجاری کماکان کاهش یافت، کارخانه ها به تعداد زیادی اخراج شدند، و قدرت مخارج مردم همچنان رو به کاهش بود و صنعت املاک و مستغلات را که قبلاً در آستانه سقوط بود، بدتر و در آستانه سقوط قرار داد. کل صنعت مصالح ساختمانی خانه به شدت تحت تاثیر قرار گرفت.

نه تنها این، هواوی، برادر بزرگ صنعت ارتباطات، که ارتباط تنگاتنگی با زندگی روزمره مردم دارد، از قدرت مالی و فنی قوی برخوردار است و همچنین به دستور آقای دکتر شروع به آماده سازی برای زمستان کرده است. رن.

از یک طرف تفکر و سیاست تجاری خود را تغییر داده و از مقیاس به دنبال سود و جریان نقدی تغییر کرده است تا اطمینان حاصل شود که در سه سال آینده از بحران جان سالم به در خواهد برد. از سوی دیگر، زنده ماندن برنامه اصلی است و کسب و کارهای حاشیه ای کوچک و بسته می شوند و آرامش را به همه منتقل می کنند.

به نظر می رسد "سه سال" به عنوان دوره سودآوری یک بنگاه در یک چشم به هم زدن گذشته است. اگر به عنوان یک دوره زیان ده در نظر گرفته شود، شکافی غیرقابل حل برای اکثر بنگاه های تولیدی با سود کم خواهد بود. چگونگی زنده ماندن در سه سال آینده، حتی با کیفیت، به سؤالی تبدیل شده است که هر رهبر سازمانی باید عمیقاً در مورد آن فکر کند.