Aosite, sindsdien 1993
1.
Het project voor lichte passagiers met brede carrosserie is een digitaal aangestuurde en zorgvuldig geplande onderneming. Gedurende het hele project integreert het digitale model naadloos vorm en structuur, waarbij gebruik wordt gemaakt van nauwkeurige gegevens, snelle aanpassingen en een soepele interface met structureel ontwerp. Dit interactieve proces omvat structurele haalbaarheidsanalyses in elke fase, waardoor uiteindelijk het doel van een structureel haalbaar en esthetisch aantrekkelijk ontwerp wordt bereikt, dat vervolgens in gegevensvorm wordt vrijgegeven. Dit artikel richt zich op het onderzoek van de CAS digitale analoge checklist tijdens het openen van de achterdeurscharnieren.
2. Opstelling van de scharnieras van de achterdeur
Het belangrijkste aspect van de analyse van de openingsbeweging ligt in de lay-out van de scharnieras en de bepaling van de scharnierstructuur. Volgens de specificaties van het voertuig moet de achterdeur 270 graden opengaan. Rekening houdend met de vormvereisten moet het buitenoppervlak van het scharnier uitgelijnd zijn met het CAS-oppervlak, waarbij ervoor moet worden gezorgd dat de hellingshoek van de scharnieras niet te groot is.
De stapsgewijze analyse van de indeling van de scharnieras is als volgt:
A. Bepaal de Z-richtingpositie van het onderste scharnier. Hierbij wordt rekening gehouden met de ruimte die nodig is voor de opstelling van de verstevigingsplaat en worden factoren als sterkte, lasprocesgrootte en assemblageprocesgrootte in aanmerking genomen.
B. Positioneer het hoofdgedeelte van het scharnier op basis van de bepaalde Z-richtingpositie. Houd rekening met het installatieproces en bepaal de vierassige posities van de vier verbindingsstukken via het hoofdgedeelte, met parametrering van de lengtes van de vier verbindingsstukken.
C. Bepaal de vier assen op basis van de hellingshoek van de scharnieras van de referentieauto. Gebruik kegelsnede om de waarden van de ashelling en de voorwaartse helling te parametreren.
D. Bepaal de positie van het bovenste scharnier op basis van de afstand tussen de bovenste en onderste scharnieren van de benchmarkauto. Parameteriseer de afstand tussen de scharnieren en creëer normale vlakken voor de scharnierassen op de betreffende posities.
e. Detailleer de lay-out van de hoofdsecties van de bovenste en onderste scharnieren op hun respectievelijke normale vlakken. Pas tijdens het proces de hellingshoek van de as aan om uitlijning met het CAS-oppervlak te garanderen. Houd rekening met de installatie van de scharnieren, de maakbaarheid, de speling en de structurele ruimte van het vierstangenmechanisme, zonder te focussen op het gedetailleerde ontwerp van de scharnierstructuur.
F. Voer een DMU-bewegingsanalyse uit met behulp van de vastgestelde assen om de beweging van de achterdeur te analyseren en de veiligheidsafstanden tijdens het openen te controleren. Genereer een veiligheidsafstandscurve via de DMU-module en bepaal of deze voldoet aan de gedefinieerde eisen voor de minimale veiligheidsafstand.
G. Voer een parametrische aanpassing uit door de hellingshoek van de scharnieras, de voorwaartse hellingshoek, de lengte van de drijfstang en de afstand tussen de bovenste en onderste scharnieren binnen een redelijk bereik aan te passen. Analyseer de haalbaarheid van het openingsproces van de achterdeur en beperk de veiligheidsafstand. Pas indien nodig het CAS-oppervlak aan.
De indeling van de scharnieras vereist meerdere aanpassingen en controles om volledig aan de eisen te voldoen. Het is van cruciaal belang op te merken dat eventuele aanpassingen aan de as een volledige aanpassing van de daaropvolgende lay-outprocessen vereisen. Daarom moet de asindeling een grondige analyse en kalibratie ondergaan. Zodra de scharnieras is voltooid, kan het gedetailleerde ontwerp van de scharnierstructuur beginnen.
3. Ontwerpschema van de scharnieren van de achterdeur
Het scharnier van de achterdeur maakt gebruik van een vierstangenmechanisme. Als gevolg van aanzienlijke vormaanpassingen ten opzichte van de referentieauto vereist de scharnierstructuur aanzienlijke aanpassingen. Het aannemen van een verzonken structuurontwerp brengt uitdagingen met zich mee bij het vormen van de zijwandstructuur. Na het overwegen van verschillende factoren worden drie ontwerpopties voor de scharnierstructuur voorgesteld.
3.1 schema 1
Ontwerpidee: Zorg voor een uitlijning tussen de bovenste en onderste scharnieren met het CAS-oppervlak. Zorg ervoor dat de scharnierzijde consistent is met de scheidingslijn. Scharnieras: kanteling naar binnen 1,55 graden en kanteling naar voren 1,1 graden.
Nadelen op het gebied van uiterlijk: groot verschil tussen de gesloten en open positie van het scharnier, wat leidt tot een verkeerde uitlijning met de deur en de zijwand.
Optiekvoordelen: Buitenoppervlak van bovenste en onderste scharnieren gelijkliggen met het CAS-oppervlak.
Structurele risico's:
A. Aanzienlijke aanpassing van de hellingshoek van de scharnieras, wat invloed kan hebben op het automatisch sluiten van de deur.
B. Langere binnen- en buitenverbindingsstangen van het scharnier om een veilige afstand te behouden, waardoor de deur mogelijk doorzakt.
C. Een gedeelde zijwand van het bovenste scharnier kan het lasproces bemoeilijken en tot potentiële waterlekkage leiden.
D. Slecht installatieproces van de scharnieren.
3.2 schema 2
Ontwerpidee: Steek zowel de bovenste als de onderste scharnieren naar buiten om gaten met de achterdeur in de X-richting te elimineren. Scharnieras: kanteling naar binnen 20 graden en kanteling naar voren 1,5 graden.
Uiterlijk nadelen: Verhoogd naar buiten uitsteken van de bovenste en onderste scharnieren.
Optiekvoordelen: Geen passpleet tussen scharnier en deur in X-richting.
Structurele risico's: Kleine aanpassing aan de grootte van het onderste scharnier om overeenstemming met het bovenste scharnier te garanderen. Minimale bijbehorende risico's.
Structurele voordelen:
A. Gemeenschappelijke vier scharnieren, wat resulteert in kostenbesparingen.
B. Goed montageproces voor deurverbinding.
3.3 schema 3
Ontwerpidee: Lijn het buitenoppervlak van de bovenste en onderste scharnieren uit met het CAS-oppervlak, terwijl de deurverbinding op één lijn ligt met de deur. Scharnieras: kanteling naar binnen 1,0 graden en kanteling naar voren 1,3 graden.
Optiekvoordelen: Betere uitlijning van het buitenoppervlak van het scharnier met het CAS-oppervlak.
Optieknadelen: Grote opening tussen de draaideurschakel en de buitenste schakel.
Structurele risico's:
A. Aanzienlijke aanpassing aan de scharnierstructuur, wat een groter risico met zich meebrengt.
B. Slecht installatieproces van de scharnieren.
3.4 Vergelijkende analyse en bevestiging van schema's
Na gesprekken met de modelleringsingenieur, rekening houdend met structurele en modelleringsfactoren, wordt vastgesteld dat de derde oplossing de optimale keuze is.
4. Overzicht
Het ontwerp van de scharnierstructuur vereist een uitgebreide overweging van structuur en vorm, wat vaak uitdagingen voor optimalisatie met zich meebrengt. Met een vooruitstrevend project geeft de CAS-ontwerpfase prioriteit aan structurele vereisten, terwijl wordt gestreefd naar een maximaal uiterlijkmodelleringseffect. Het derde ontwerpplan minimaliseert veranderingen aan het buitenoppervlak en handhaaft de consistentie in het modelleringseffect. Daarom neigt de modelontwerper naar dit plan, rekening houdend met onze geavanceerde productielijn en hun vertrouwen in de kwaliteit van onze scharnierproducten.
Welkom bij {blog_title}! Maak je klaar om te duiken in een wereld vol inspiratie, tips en hacks die je {topic}-game naar een hoger niveau tillen. Of je nu een doorgewinterde professional bent of net begint, deze blog is je favoriete informatiebron voor alles wat met {topic} te maken heeft. Dus pak een kop koffie, leun achterover en laten we samen aan deze spannende reis beginnen.